de mol

Onder de grond,
onder de grond,
daar woont een mol
met een jasje van bont.

Hij graaft een gang,
tien meter lang,
zand op z’n kop
en zand op z’n wang.

Molletje kan bijna niet zien.
Is dat soms gevaarlijk misschien?

Molletje, straks stoot je, je kop.
Zet dus voortaan een brilletje op!

op een klein stationnetje

Op een klein stationnetje
's Morgens in de vroegte
Stonden zeven wagentjes
Netjes op een rij
En het machinistje
Draaide aan het wieletje
Hakke hakke puf puf
Weg zijn wij.

Op een klein stationnetje
's Morgens in de vroegte
Stonden zeven wagentjes
Netjes op een rij
En de conducteurtjes
Gooiden met de deurtjes
Hakke hakke puf puf
Weg zijn wij

zeg ken jij de mosselman

Zeg ken jij de mosselman,
de mosselman,
de mosselman

Zeg ken jij de mosselman,
die woont in Scheveningen

Ja ik ken de mosselman,
de mosselman,
de mosselman

Ja ik ken de mosselman,
die woont in Scheveningen

Samen kennen we de mosselman,
de mosselman,
de mosselman

Samen kennen we de mosselman,
die woont in Scheveningen

berend botje

Berend Botje ging uit varen,
met zijn scheepje naar Zuid-Laren.
De weg was recht, de weg was krom,
nooit kwam Berend Botje weerom.
Eén twee drie vier vijf zes zeven,
waar is Berend Botje gebleven?
Hij is niet hier, hij is niet daar,
Hij is naar Amerika.
Berend Botje ging uit varen,
met zijn scheepje naar Zuid-Laren.
De weg was recht, de weg was krom,
nooit kwam Berend Botje weerom.
Eén twee drie vier vijf zes zeven,
waar is Berend Botje gebleven?
Hij is niet hier, hij is niet daar,
Hij is naar Amerika.

altijd is kortjakje ziek

Altijd is Kortjakje ziek
Midden in de week maar 's-zondags niet
Midden in de week wil zij niet wassen
's-Zondags strikt ze herendassen
Altijd is Kortjakje ziek
Midden in de week maar 's-zondags niet

zo moeder, zo kind

Al twintig jaar lang loopt het onderzoek van professor Bea Van den Bergh (KUL) naar de invloed van stress op ongeboren kinderen. Precies het feit dat de 86 baby's van toen opgevolgd werden tot de achttienjarigen van nu maakt de resultaten heel interessant. De verschillen tussen de kinderen van wat ze 'hooganstige' aanstaande moeders noemt en die van 'laagangstige', rustige mama's blijken opvallend. De beslissende factor zou het stresshormoon cortisol zijn, dat de hersenontwikkeling van baby's vooral tussen 12 en 22 weken beïnvloedt. En wel meteen, want foetussen van de gestreste moeders bleken al in de buik beweeglijker dan andere. Achteraf zette zich dat door in een onregelmatiger eet- en slaappatroon en een grotere impulsiviteit op lagere schoolleeftijd. Sleutelwoord volgens professor Van den Bergh is een verhoogde reactiviteit, een feller reageren op prikkels. Dit is niet noodzaklijk een negatief gegeven, maar wel één dat de opvang van zo'n kinderen ingewikkelder maakt. Positief reactieve kinderen moeten een structuur aangeboden krijgen om hun tomeloos enthousiasme te kanaliseren. Negatief reactieve kinderen die in hun schulp kruipen door zoveel prikkels, moeten juist worden gestimuleerd om voorzichtig de wereld te verkennen. Het probleem is wel dat zwangerschapstress problemen als ADHD kan uitlokken.